مو وُ دلِ عاشِقُم

   ای دل بوگو که سیچه ، اِمشو تو بیقراری ؟
   مو  ماتَمِ  تو  دارُم   ،   تو هم  غمِ  مو داری
   کِی تونِه عاشِق کِردِه ، وِلِت کِردِه گُرُهدِه ؟
   که  دَردِ  هر دوموُنِه    ،   اِوِردِه   وا  دِیاری
 
                                  شاعر معاصر : داوود جمشیدیان ، متخلص به سِتین
                                                         شهریورماه 1397

   شاهکاری جدید در ادبیاتِ بختیاریهایِ زاگرُس نشین   :
 
     بختیاری
 
  
   یَو بِریم زِ مال وِ دَر  ، یِه چی بِگُم سیت
   جا همه دُرگل نیدوم ، یِه تارِه از میت
   چی نِسَه هر شَو اِیای ، وِ مِن خیالوم
   خَو پِلا زَنِه سَرُم  ، مِن خَو کُنُم پیت
   وا اَمشَو چارده شَووِه ، تِیم خَو نداره
   لاشِم اُووِی چی پوسی ، هیچ نیخورُم قیت
   وِریسِن وَنُم کُلمات ، خِفتِش کُنُم نام
    اَر نَیای مِن جوشیره ، تا بِوینُم ریت
   یادِته که وِم گودِی ، تو زِ�